آری این ها واژه های آرامِ ذهن من اند که وجودم را به طوفان کشیده اند
واژه هایی که چون پِیچک مرا در بر می گیرند و بسیار عمیق تر از آغوش تو مرا می فشارند
واژه هایی که آنقدر مغزم را می جوند تا درد از چشمانم جاری شود
واژه هایی که همه جا به دنبال من اند و در بستر شادی پوچ و گول زننده ای که برای خود ساخته ام، گلویم را فشار می دهند
واژه هایی که مدام در گوشم پچ پچ می کنند
رهایم کنید!
بگذارید چون راه گم کرده ای خسته در درد تنهایی خود بپیچم
آری این من هستم!
اينجا هوای دلم از نبودنت سخت گرفته است
آری این جای خالی توست
آری این من هستم!
منی به وسعت همه نبودن‌هاي تو
کاش بدانی آنجا كه مجالی باشد براي لمس رؤياها ...
بي هيچ ترديدی با تو تا انتهای بودن خواهم رفت …
جايی كه عشق باشد و نور و شايد اندكی پرواز ...
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: شعر فقط عاشقانه * ، ،
تاريخ : شنبه 26 مرداد 1392 | 21:18 | نویسنده : امیرعباس |